Inhoud

• Inhoud: Verschil tussen klassieke conditionering en operatorconditie
• Vergelijkingstabel
• Wat is klassieke conditionering?
• Onvoorwaardelijke Stimulus
• Voorwaardelijke stimulus
• Wat is operatorconditie?
• Belangrijkste verschillen
• Gevolgtrekking

Ten eerste moeten we weten wat conditionering is. De conditionering is een vorm van leren die verband houdt met het soort stimulans voor een menselijk gedrag en reactie Het belangrijkste verschil tussen de klassieke en operante conditionering is dat bij klassieke conditionering leren verwijst naar onvrijwillige reactie die optreedt vóór een reactie en in het geval van operante conditionering verwijst leren naar gedragsveranderingen als gevolg van ervaring die optreedt na een reactie. De klassieke conditionering richt zich op onvrijwillig en automatisch gedrag. De operante conditionering richt zich op het versterken of verzwakken van vrijwillig gedrag. Beide hebben enkele verschillen, maar behoren tot de conditionering en het soort ervan.

Inhoud: Verschil tussen klassieke conditionering en operatorconditie

• Vergelijkingstabel
• Wat is klassieke conditionering?
  • Onvoorwaardelijke Stimulus
  • Voorwaardelijke stimulus
• Wat is operatorconditie?
• Belangrijkste verschillen
• Vergelijkingsvideo
• Gevolgtrekking

Vergelijkingstabel

Basis	Klassieke conditionering	Conditionering van de operator
Definitie	In de klassieke conditionering verwijst leren naar onvrijwillig gedrag dat optreedt vóór een reactie.	In operante conditionering verwijst leren naar veranderingen die optreden na de reactie.
Beschreven door	Het werd voor het eerst beschreven door Ivan Pavlov, een Russische fysioloog.	Het werd voor het eerst beschreven door B. F. Skinner, een Amerikaanse psycholoog.
Focus	De klassieke conditionering Focus op onvrijwillig, automatisch gedrag.	De operante conditionering richt zich op het versterken of verzwakken van vrijwillig gedrag.
Betreft in	Het houdt in dat een neutraal signaal vóór een reflex wordt geplaatst	Het gaat om het toepassen van versterking of straf na een gedrag
prikkel	Geconditioneerde en ongeconditioneerde stimulus zijn goed gedefinieerd.	Geconditioneerde stimulus is niet gedefinieerd.

Wat is klassieke conditionering?

Klassieke conditionering is een proces waarbij een verband wordt gelegd tussen een natuurlijk bestaande stimulus en een eerder neutrale stimulus. Klassieke conditionering is veel meer dan alleen een basisterm om een ​​leermethode te beschrijven. Het is de leertechniek waarbij het experimentele de relatie leert tussen twee stimulusvormen, een voorwaardelijke stimulus en een onvoorwaardelijke stimulus.

Onvoorwaardelijke Stimulus

De stimulus die ervoor zorgt dat het organisme op natuurlijke wijze reageert, wordt onvoorwaardelijke stimulus genoemd

Bijvoorbeeld
Stel je een hond voor die kwijlt wanneer hij voedsel ziet. Het dier doet dit automatisch. Hij hoeft niet getraind te zijn om dit gedrag uit te voeren, het komt gewoon van nature voor, het wordt onvoorwaardelijke stimulus genoemd.

Voorwaardelijke stimulus

De stimulus die ervoor zorgt dat iemand op iets reageert, wordt voorwaardelijke stimulus genoemd.

Bijvoorbeeld
Als je telkens wanneer je de hond eten aanbood, een bel begon te rinkelen, zou er een verband worden gevormd tussen het voer en de bel. Uiteindelijk wordt de bel alleen de geconditioneerde stimulus genoemd.

Wat is operatorconditie?

Operante conditionering richt zich op het gebruik van versterking of straf om een ​​gedrag te vergroten of te verkleinen. Door dit proces wordt een verband gevormd tussen het gedrag en de gevolgen voor dat gedrag. Behalve dat het wordt gebruikt om mensen en dieren te trainen om zich te gedragen in nieuw gedrag, kan operante conditionering ook worden gebruikt om mensen te helpen ongewenste te elimineren. Met behulp van een systeem van beloningen en straffen kunnen mensen leren om slechte gewoonten te overwinnen die een negatieve invloed kunnen hebben op hun gezondheid, zoals roken of te veel eten. Bovendien speelt operante conditionering ook een belangrijke rol in hoe snel het gedrag wordt geleerd en hoe sterk de reactie wordt.

Belangrijkste verschillen

De eenvoudigste manier om de verschillen tussen de klassieke en operante voorwaardelijke te onthouden is om te ontdekken dat het gedrag vrijwillig en onvrijwillig is.

1. De klassieke conditionering is een leerproces dat voor het eerst werd ontdekt door de Russische fysioloog Ivan Pavlov in het begin van 1900. Anderzijds, de operant die de term bedacht die werd bedacht door de Amerikaanse fysioloog B.F. Skinner in 1938.
2. Klassieke conditionering is een soort leren dat de associatie tussen twee stimuli generaliseert, d.w.z. de ene betekent het optreden van een andere. Omgekeerd stelt Operant Conditioning dat levende organismen leren zich op een bepaalde manier te gedragen, vanwege de gevolgen die hun gedrag in het verleden hebben gevolgd.
3. In klassieke conditionering, het conditioneringsproces waarin de experimentator leert twee stimuli te associëren, op basis van onvrijwillige reacties die ervoor optreden. Tegenover, In de operante conditionering, zal het gedrag van het organisme worden gewijzigd volgens de consequenties die daarna ontstaan.
4. Klassieke conditionering berust op onvrijwillig of reflexief gedrag, in wezen fysiologische en emotionele reacties van het organisme zoals gedachten en gevoelens. Anderzijds is operante conditionering er een die is gebaseerd op vrijwillig gedrag, d.w.z. actieve responsen van het organisme.
5. Klassieke conditionering, de responsen van het organisme, staan ​​onder controle van de stimulus, terwijl bij operante conditionering de responsen worden gecontroleerd door het organisme.
6. Klassieke conditionering definieert de geconditioneerde en ongeconditioneerde stimulus, maar, operante conditionering, definieert de geconditioneerde stimulus niet, d.w.z. deze kan alleen worden gegeneraliseerd.
7. Als het gaat om het optreden van de ongeconditioneerde stimulus, wordt deze gecontroleerd door de experimentator en speelt het organisme dus een passieve rol. In tegenstelling hiermee staat het voorkomen van de versterker onder controle van het organisme en dus werkt het organisme actief.

Gevolgtrekking

Samenvattend zijn klassieke conditionering en operante conditionering beide belangrijke leerconcepten die zijn ontstaan ​​in de gedragspsychologie. Hoewel deze twee soorten conditionering een aantal overeenkomsten delen, is het belangrijk om enkele van de belangrijkste verschillen te begrijpen om het beste te bepalen welke aanpak het beste is voor bepaalde leersituaties.